Outydse Ideal-melk roomys

Die hele ding het begin met ’n kat wat ongewoon stip staar. Ek’s gewoond daaraan dat Merlot na haar kosbak staar, as sy reken hy’s te leeg. En na my, as sy reken ek doen nie vinnig genoeg iets daaraan nie. Maar toe sy laasweek by my voete kom sit en na die hoek van my lessenaar staar, het ek vermoed iets is nie pluis nie. ’n Geritsel het dit bevestig.

Ek ken ’n muis en ek ken ’n rot. Ook ’n mol. Hierdie was nie een nie. As ek iets nie weet nie, maak ek soos die res van die wêreld – ek Google. “Images for rodents Western Cape” het na ’n heel logiese soek-kriteria geklink. Daarom was ek nogal verbaas toe dit ’n foto van Helen Zille oplewer. Sjoe, ’n bietjie woes, het ek gedink. Maar die politiek kan mos maar lekker lelik raak, veral so in die aanloop tot ’n verkiesing.

Toe bekyk ek die storie van nader en besef dis nie politiekery nie, dis Google-logika. As ’n vrou aan haar toon gebyt word deur ’n rot – soos ’n ruk terug met Helen gebeur het – is dit mos net logies dat haar foto gaan verskyn onder  “images for rodents Western Cape”.  Heel logies.

Ek het die knaap uiteindelik gevang gekry – na ek hom deur die huis gejaag het met ’n leë roomysbak in my hande. Daar was ’n gepiep en geskree – deur albei partye. Ek’s steeds nie 100% seker wat dit was nie, maar hy’s nou veilig in die bure se erf (jammer) waar Merlot hom nie met haar vlymskerpe katkloue kan bykom nie.

Na ’n goeie was met Jik, was die bak weer skoon genoeg vir my om my ouma se Ideal-melk roomys daarin te kan maak. As kind het dit enige seerkry – eg of verbeel– weggetoor. So as die wêreld jou vir ’n rot uitskel, of as een jou in jou huis rondjaag of jou aan die groottoon byt, is hierdie roomys die antwoord vir jou smarte.