Oondgebakte Franse roosterbrood

Ek’t ’n bloutjie geloop hierdie week, en dit nogal met ’n ‘hot cross bun’. Die taalpuriste noem dit seker ’n Paasbolletjie. Wie weet. In my huis is hulle sommer net ‘hot cross buns’.

Maandagoggend douvoordag sit ek oor ’n koppie koffie en so bolletjie en tob oor my resep vir hierdie week. Ek’t eiers in die huis. Ek het altyd, want mens kan ’n hele peloton troepe in ’n oogwink voer met net ’n paar eiers. En ek het room en botter. Dis verkeerd, ek weet, maar ek’s effe Frans in die opsig – als is beter met ’n skeppie room en ’n klontjie botter. Toe dog ek eiers, room, melk, ‘hot cross buns’… Kom ek gooi die lot saam en bak hom in die oond – ligte, donsige poeding veruklikheid. Wat kan dan nou verkeerd loop?

Skynbaar heelwat. Ek sit nog so lustig en knaag aan die Paasbolletjie toe daar skielik ’n harde knars is, gevolg deur skietende pyn. ’n Steentjie? In ’n Woolworths ‘hot cross bun? Seker tog nie. Ek vlieg badkamer toe, loop staan voor die spieël en rek my mond soos ’n luislang wat ’n boerboel sluk. My oë bevestig wat my tong my reeds vertel het. Ek moet die tandarts bel. Ek gaan nou nie te veel uitwei oor wat volgende gebeur het nie. Dit laat my nie goed lyk nie. Kom ons sê maar net dat die aanskoue van ’n tandarts se stoel my soos blits in ’n vierjarige verander. ’n Inspuiting, ’n geboor (my gunsteling), veertig minute en R800 later spog ek met ’n spinternuwe vulsel in my tweede laaste kiestand, regs onder. Oppad terug kantoor toe stop ek om joghurt te kry, want dis al wat ek vir ’n paar uur kan eet. En net om te wys ek’s nie die soort wat ’n wrok in my hart dra nie, loop koop ek dit by Woolies…

Vanselfsprekend bietjie sku vir ‘hot cross buns’ verander ek toe maar wat ek kook. Hier’s hy: Oondgebakte Franse roosterbrood met hope parmesaan-kaas en geroosterde tamaties. Dis perfek as ontbyt vir hordes, en as ligte middag- of aandete met ’n groen slaai.