Beesnek en murg ragu vir pasta

Winter is behoorlik op ons. Hy klop nie net aan die deur nie mense, hy’t homself ingenooi en gemaklik gemaak op die bank. Kyk winter en ek is nie vriende nie. Ek steek my kop in die sand vir so lank as ek kan, maar gister moes ek uiteindelik hênsop en my vere duvet loop uitgrawe.

Merlot is ook nie juis mal oor winter nie. Sy’s meestal ’n opstêrse swart kat, maar kom die koue weer is sy skielik die ene vriendelikheid wat liefies kom soek heel nag lank. Sy lê my dat my lyf séér is. Maar ek skuif haar nie, want dis hoe dit is met katte in my huis – hulle kry net wat hulle wil hê.

Kos is my een ligpunt in die winter. Die soort kos wat jy lank en stadig stowe, sodat die hele kombuis warm is en ruik na lekker eet. Daar’s baie dele van ’n bees wat my hart vinniger laat klop. Vir lank en stadig stowe is dit die goedkoper snitte wat jy soek. Die dele van die bees met baie spiere of ligamente, die dele wat hard werk. Hulle’s taai, maar dis niks wat lank en stadig in ’n pot nie uitsorteer nie en hulle proe pure bees. Skenkel is een so deel, ons ken hom almal. Maar wanneer laas het jy aan nek gedink?

Beesnek is perfek vir ’n ragu vir pasta. Ek sit ’n murgbeen by want ek soek daai verleidelike rykheid. Vir suurbalans kry hy hope tamatie en rooiwyn. En dan’s daar knoffel, lourier en roosmaryn. Pure Italiaans. Pasta, hope goeie verouderde parmesaan en ’n gesonde glas of twee rooiwyn om alles mee af te was en skielik lyk winter na ’n heel gesellige seisoen.